Otto von Bismarck kanclerz Niemiec

Otto von Bismarck – ur. 1 IV 1815 r., zm. 30 VII 1898 r. (Otto Eduard Leopold von Bismarck-Schönhausen).

 Pruski polityk; Premier i Minister Spraw Zagranicznych, a następnie Kanclerz. Z wykształcenia prawnik. W 1845 r. po raz pierwszy został posłem w saskim sejmie prowincjonalnym. Od 1847 r. zasiadał w pruskim Zjednoczonym Landtagu. W latach 1851 – 1859 deputowany sejmu Związku Niemieckiego we Frankfurcie.


W latach 1859-1862 poseł Prus w Petersburgu. Od 1862 roku Premier oraz Minister Spraw Zagranicznych Prus. W roku 1871 został Kanclerzem Rzeszy Niemieckiej.
W 1890 roku stracił to stanowisko w wyniku sporu z cesarzem Wilhelmem II. Równolegle zyskał jednak godność księcia Lauenburga.

Autor idei Realpolitik wedle której, działaniom męża stanu powinien przyświecać priorytet interesu własnego państwa. Otto von Bismarck kanclerz Prus Autor zwycięskich wojen z Danią, Austrią oraz Francją. Ojciec zjednoczenia Niemiec pod zwierzchnictwem króla Prus. W polityce wewnętrznej pomimo konfliktu z socjalistami dążył do podporządkowania Kościoła Państwu, skrócenia dnia pracy dla robotników a także wprowadzenia systemu ubezpieczeń społecznych.
Określany także jako „Żelazny Kanclerz”.

Otto von Bismarck na wikipedii ...